پرواز را به خاطر بسپار
اين جهان پر از صداي حرکت پاهاي مردمي است که همچنان که ترا ميبوسند در ذهن خود طناب دار ترا ميبافند
دلم شکستهتر از شيشههاي شهر شماست
شکسته باد کسي کاين چنينمان ميخواست
+
نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم آبان ۱۳۹۰ ساعت 23:24 توسط صبا رهگذر
حسرت نبرم به خواب آن مرداب
کارام درون دشت شب خفته است
دريايم و نيست باکم از طوفان
دريا همه عمر خوابش آشفته است
خانه
پروفایل مدیر وبلاگ
پست الکترونیک
آرشیو وبلاگ
عناوین نوشته ها
پیوندهای روزانه
جليل صفربيگي
فصل فاصله
آرشیو پیوندهای روزانه
نوشتههای پیشین
اسفند ۱۳۹۸
بهمن ۱۳۹۸
دی ۱۳۹۸
آذر ۱۳۹۸
آبان ۱۳۹۸
مهر ۱۳۹۸
اسفند ۱۳۹۷
مهر ۱۳۹۲
شهریور ۱۳۹۲
تیر ۱۳۹۲
اسفند ۱۳۹۱
بهمن ۱۳۹۱
دی ۱۳۹۱
اسفند ۱۳۹۰
بهمن ۱۳۹۰
دی ۱۳۹۰
آذر ۱۳۹۰
آبان ۱۳۹۰
مهر ۱۳۹۰
شهریور ۱۳۹۰
مرداد ۱۳۹۰
تیر ۱۳۹۰
خرداد ۱۳۹۰
تیر ۱۳۸۹
تیر ۱۳۸۷
بهمن ۱۳۸۶
دی ۱۳۸۶
آبان ۱۳۸۶
شهریور ۱۳۸۶
مرداد ۱۳۸۶
تیر ۱۳۸۶
آرشیو موضوعی
خواب
پیوندها
اسپریس
مریم
مهسا
همیلا
هزار باده ناخورده در رگ تاک است
BLOGFA.COM